o mnie

Rok 2013

AKAPITZima, zima, zima... Marzec się prawie skończył, a tu za oknem w dalszym ciągu był środek stycznia, kiedy to odwiedziliśmy na kilka dni Beskid Niski i próbowaliśmy (z pozytywnym efektem) rakiet śnieżnych. Czekając na oznaki wiosny, siedziałem przed monitorem komputera i szukałem tanich lotów. Po co? Bo "człowiek musi sobie od czasu do czasu polatać", jak w kultowym filmie wspomniał Zdzisław Maklakiewicz. Postanowiliśmy wcielić to hasło w życie. Norwegia, marzenie od wielu lat, wzywa nas... W końcu się doczeka.
AKAPITDoczekała się. My też... Ale wcześniej (i potem) były liczne jedno i kilkudniowe wycieczki przez Beskidy i nie tylko oraz ujeżdżanie poziomki. Bilans: przeszedłem ponad 900 km pieszo, w tym pokonałem 30 000 m przewyższeń i przejechałem 3000 km na rowerze.
Dla mnie to był intensywny rok. Oby następny był co najmniej taki.

Rok 2014

AKAPITWiosna przyszła wcześnie. Właściwie to zima nie stawiła się do pracy. Sezon rowerowy rozpocząłem już 28 lutego. 14 marca wybraliśmy się na spokojną wycieczkę w Tatry Zachodnie. Po zejściu z przełęczy pod Wołowcem, będąc już w dolinie około 15 minut od schroniska w dol. Chochołowskiej, poślizgnąłem się na miejscami oblodzonej leśnej drodze. Idiotyczny upadek, który jednak zakończył się złamaniem szyjki kości udowej... Albo na górze ktoś mnie naprawdę nie lubi, albo ktoś inny ma moją laleczkę voodoo, w którą z systematycznością godną lepszej sprawy wbija długie, ostre szpile.
AKAPITTeraz czeka mnie kilkumiesięczne leczenie i rehabilitacja. W odstawkę idą góry, rower, Mazury ze swoimi jeziorami też będą musiały na mnie poczekać, podobnie jak planowane na ten rok słynne holenderskie ścieżki rowerowe. Nawet psa wyprowadzić nie mogę. Co w zamian? Niewiele. Może uzupełnię zaległości filmowe, książkę jaką przeczytam, nad stroną popracuję. I będę bardzo cierpiał, patrząc przez okno na majaczące w oddali szczyty Beskidu Wyspowego, którego kompleksowe obejście miałem w tym roku zakończyć.
AKAPITŻycie...

* * *

AKAPITKość zrasta się niespiesznie (piszę to z perspektywy stycznia 2015 roku – 10 miesięcy po wypadku).
AKAPITRok 2014 właściwie poszedł na straty... No, może nie całkiem i nie do końca. Udało mi się solidnie popracować nad stroną i dzięki temu wzbogaciła się ona o dobre kilka nowych artykułów. Aby nie popaść w totalną fizyczną degrengoladę, latem zakupiłem ramę i na jej bazie zbudowałem kolejny rower poziomy – tym razem trzykołowy, a więc o wiele bardziej bezpieczny, bo niewywrotny. W sam raz dla inwalidy... :-\ W sumie w tym roku nakręciłem 850 km, z czego 550 na trójkołowcu. Niewiele... Spacerując o kulach i jeżdżąc na rowerze, przypomniałem sobie też o swoich innych poza górskich zainteresowaniach. Efekt – kolejowa galeria "Lokomotywownia". W pociągach jest coś... pociągającego ;-)

Rok 2015

AKAPITRówne 365 dni spędzone o kulach miały fatalny wpływ na moją ogólną kondycję nie tylko fizyczną. Nic zatem dziwnego, że góry tego roku oglądałem głównie na fotografiach. Kilku górskich lub okołogórskich "spacerów" nie warto nawet wymieniać. Rower na trzech kołach okazał się niestety o wiele mniej wygodny od swojego dwukołowego poprzednika, stąd roczny przebieg był równie mało imponujący. Jednak nie był to rok do końca stracony. Postawiłem na wycieczki koleją. Bilans końcoworoczny to ponad 13 tysięcy przejechanych kilometrów łącznie 178 pociągami.
AKAPITNiestety kitlarze znów sobie o mnie przypomnieli i mają wobec mnie wrogie plany, więc na 2016 rok znów trudno cokolwiek planować...

Rok 2016

AKAPITKońcówka roku 2015 i pierwszy kwartał roku 2016 były znów mocno nerwowe i wypełnione lekarskimi wizytami. W końcu po wydeptaniu wielu nowych ścieżek w marcu doczekałem się operacji. Szczegóły litościwie pominę. Gdybym jednak miał kiedyś o tym napisać, na pewno nie byłby to pean. Prędzej satyra.
AKAPITNiemniej w ramach rekonwalescencji odbyliśmy kilka delikatnych górskich wycieczek, w tym także w austriackich Alpach, choć nie ukrywam, że przede wszystkim skupiałem się w tym roku na wędrówkach kolejowych. Nabyłem kilka nowych doświadczeń związanych z długodystansowymi podróżami, wzbogaciłem swoje archiwum fotograficzne i przejechałem koleją dla czystej przyjemności nieco ponad 20 tysięcy kilometrów 227 pociągami. Na rower nawet nie wsiadłem. I trochę mi z tego powodu wstyd...

ROK 2017

AKAPITRok 2017 mogę śmiało nazwać rokiem udanym. Niestety górsko właściwie nie zaistniał. Podobnie rowerowo. Po części wynikało to z czynników zdrowotnych, ale po części z całkowitego "oddania się" pasjom kolejowym, tak podróżniczym, jak i fotograficznym. Udało mi się zrealizować niemal wszystkie plany, które założyłem sobie na początku roku oraz wiele, wiele dodatkowych, które wynikły z bieżących wydarzeń. Z racji fatalnej pogody musiałem jedynie zrezygnować z planowanych kilkudniowych odwiedzin na Dolnym Śląsku. Jednak co się odwlecze... Znów jestem bogatszy o nowe doświadczenia, tym razem w dziedzinie noclegów w miejscach przygodnych. Do kolejowego licznika kilometrów przybyło 30 tysięcy kilometrów przejechanych 367 pociągami, a do fotograficznego archiwum dużo ciekawych zdjęć. Mam nadzieję, że kolejny rok będzie co najmniej tak udany.

ROK 2018

AKAPITPodsumowanie roku w kwietniu? Bo jest akurat 12 dzień tego jak dotąd pięknego słonecznego i ciepłego od kilku dni miesiąca. Cóż, to tak na wszelki wypadek. Znów pojawiły się czarne chmury na horyzoncie i niestety wyłączyły mnie tymczasem z podróży, pisania, a kto wie czy nie będą chciały pójść na całość i zrobić mi całkowitego offline. Tak czy owak drodzy Czytelnicy dziękuję za poświecony mi czas. Nie mogę obiecać, że coś nowego pojawi się jeszcze na stronie, a to co jest, pozostanie na wieczność (na pewno jednak do 14.01.2020 r.). Dla mnie możliwość opisywania swoich podróży była także formą terapii, więc i Wy byliście jej częścią. Dziękuję raz jeszcze i do zobaczenia! Gdzieś, kiedyś na pewno. :-)